Gebakken lever

Toen ik een oude zwartpartij van mij naspeelde wist ik niet van het bestaan af van een opening die Gebakken Lever heet, oftewel de Fried Liver Attack of op zijn Italiaans de Fegatello Attack.

Of nee, die opening kende ik wel, maar de naam niet. Ik heb namelijk die opening met wit ook al eens (en met plezier) gespeeld. Na het naspelen besloot ik toch maar eens wat op te zoeken over die opening.

Het begint met het Tweepaardenspel in de Nahand dat ontstaat na: 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Pf6. Logisch is nu natuurlijk dat je met wit de pion op f7 aanvalt met 4. Pg5.  Verlies van die pion kun je met zwart alleen tegen gaan met 4… d5. Overigens zijn er ook spelers die de aanval op f7 negeren met 4… Lc5 (de Traxler-variant). Een prachtige variant voor echte aanvalsspelers.

Maar goed, na 4… d5 volgt dan 5. exd5 Pxd5.

Diagram 6-1

Pion f7 lijkt gered, maar dat is dus niet zo, want wit speelt “gewoon” 6. Pxf7. En dan zitten we in de Fried Liver Attack die vaak zo uitpakt dat zwart met de Gebakken Peren zit. Na 6…. Kxf7 volgt 7. Df3+ met aanval op het paard op d5 dat alleen gedekt kan worden met 7…. Ke6.

 

Diagram 6-2

Dit ziet er natuurlijk beroerd uit voor zwart. Een onbeschermde koning in het midden, witte stukken die snel mee kunnen doen aan de aanval (in willekeurige volgorde: kort rocheren, Pc3 en d4 gevolgd door Lf4). Is dit te verdedigen voor zwart?

Tot voor kort wist ik zeker dat zwart kansloos is. Maar dat blijkt theoretisch gezien toch wat genuanceerder te liggen. Aan de andere kant: wat heb je aan “theoretisch gezien” als je achter het bord zit. Oftewel: het kan theoretisch gezien misschien wel kunnen, maar praktisch en psychologisch gezien staat zwart verloren; dat blijft mijn mening.

Nu naar die oude partij uit de interne competitie die ik naspeelde. Dat was in het seizoen 1975-1976, tegen Harry van Iwaarden. Harry speelde met wit. Toen kende ik die opening nog niet; anders zou ik niet een vet uitroepteken achter Harry’s 6^e zet hebben gezet. De manier waarop ik vervolgens verloor zal wel de oorzaak zijn dat ik die opening met wit ben gaan spelen. Ook ben ik vaak teleurgesteld omdat mijn tegenstander gewoon Italiaans speelde (3…Lc5) in plaats van 3….Pf6.

Ik werd dus door Harry kansloos van het bord geveegd. Hoe ging het verder? Na 7… Ke6 volgde 8. Pc3 Pe7 (de beste optie is 8…. Pb4 9. De4 c6 10. a3 Pa6) 9. d4 Dd6 (hier is 9… c6 beter) 10. O-O c6 11. Te1 Pg6 12. Pe4 Db4 13. Lxd5+ cxd5 14. Pg5+ Kd6 15. Pf7+ Ke6 16. c3 Da5 17. Pxh8. Hier vond ik het welletjes en schreef in mijn boekje 1-0 en ook “mooie partij”.

Ik kan me voorstellen dat jullie nu denken dat je na 3.Lc4 nooit Pf6 moet spelen. Dat is niet zo. Alleen moet je na 4.Pg5 d5 5. exd5 niet terug slaan op d5 maar 5… Pa5 spelen. Wil je hier meer over weten: op internet en in schaakboeken kun je hier genoeg over vinden. En je kunt het ook gewoon aan Eric Clarisse vragen.

O ja: Waarom heet die opening nu de Fried Liver Attack? Op wikipedia lees ik het volgende:

Italian way of cooking liver. “Fegatello” means to put the liver in a net and cook it over a fire, or, in modern times, in a pan. Here we can see a metaphor for what happens to Black’s king in this line: it is cooked like a “fegatello”. Usually Black’s king is caught in the mating net and White increases the heat move by move – “dead as a piece of liver”.

Sommigen noemen de opening ook wel de Polerio Defense (alhoewel ik het toch eerder de Polerio Attack zou willen noemen) naar ene meneer Giulio Ceare Polerio die dit al in 1602 in Rome speelde tegen een meneer waarvan alleen de voornaam bekend is. Dit zijn de zetten van die partij:

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Nf6 4. Ng5 d5 5. exd5 Nxd5 6. Nxf7 Kxf7 7. Qf3+ Ke6 8. Nc3 Ne7 9. d4 c6 10. Bg5 h6 11. Bxe7 Bxe7 12. O-O-O Rf8 13. Qe4 Rxf2 14. dxe5 Bg5+ 15. Kb1 Rd2 16. h4 Rxd1+ 17. Rxd1 Bxh4 18. Nxd5 cxd5 19. Rxd5 Qg5 20. Rd6+ Ke7 21. Rg6 1-0

Grappig was dat drie partijen nadat ik door Harry van het bord geveegd werd ik met wit in een Spaanse partij deze stelling kreeg:

Diagram 3

Ook hier kon zwart verlies van pion f7 alleen voorkomen door d5 te spelen. In deze stelling is slaan op f7 weer een optie, maar ik speelde 9. Df3. Ik heb geen idee of ik slaan op f7 heb overwogen. Hier was het echter minder goed, vooral omdat de witte pion op c3 voorkomt dat het paard van b1 naar dat veld kan. Zwart speelde 9….Le6 en na 10. Pxe6 kwam ik met wit heel lekker uit die opening en legde zo de basis voor een zege.

Partij naspelen?? Ga naar Partij -6