Middelburg 1 – DZD 1
12-10-2024
Remise in Middelburg
Spannend was het. Een hele zit. Dat was het ook. Ik kan me niet heugen dat er in een teamwedstrijd drie partijen langer dan 5 uur duurden. Zelf was ik één van de spelers met zitvlees en een uitgekiend tijdschema waarin een plaspauze net nog paste (daarover later meer).
Ik heb van de andere partijen dan ook weinig gezien, mede omdat ik van die ruim 5 uur spelen meer dan de helft van de tijd (aanzienlijk) minder dan 5 minuten op de klok over had. Voor een objectief verslag moest ik het dus hebben van de input van mijn medespelers.
We spelen in een klasse waarin de verschillen op papier minimaal zijn met in deze ronde twee keer een 4-4. Nu degradeert er maar één team en er promoveert er ook maar één. Maar toch, onze klasse voelt toch een beetje als Russisch Roulette. Kortom: elk match- en bordpunt is welkom.
Hierna ga ik wat meer in op de diverse partijen. Bij de ene wat uitgebreider dan bij de ander.
Eric Clarisse bracht al snel het eerste halfje binnen. Zelf zegt hij er dit over: Zelf spelen is andere sport dan fungeren als dgt-operator, moet weer wennen. Over eigen partij niets te melden … was een Caro-Kann Tartakower en na 25 zetten compleet gelijk. Heb nu al medelijden met de volgende die tegen mij Caro Kann Tartakower speelt na het spitten in mijn archief!
Ton van Vliet zorgde voor de 1-1, maar daar hadden we wat gemengde gevoelens bij. Ton (achter de zwarte stukken) zag geen weg naar winst, maar voor anderen leek die in deze stelling
nadat Ton Tc7 had gespeeld duidelijk: de achterbleven c-pion is een zodanig grote zwakte dat die wel verloren moet gaan en daarna is het een kwestie van techniek. De engine (in elk geval die van mij) geeft hier -1.81. Alleen gaat die engine uit van spelers met een rating van (wat zal het zijn) 3000 en Ton en zijn tegenstander zitten daar fors onder. En dan is er ook nog Tons aversie (groot woord, ik weet het) tegen of angst voor eindspelen. En dan vooral toreneindspelen, waarvan Ton en anderen denken dat die altijd remise zijn, ook als je een pion voor of achter staat, wat onzin is, want bij toreneindspelen gaat het juist om activiteit en als de ene partij meer activiteit heeft (zoals zwart in de bovenstaande stelling) moet die partij wel gewonnen staan.
Kortom: objectief gezien was Tons remise-aanbod niet goed, praktisch gezien misschien wel.
Het was in elk geval niet praktisch gezien de stand van zaken in de wedstrijd. Voor zover ik het kon zien stond Ruben beroerd, Corné aangekrant en Peter en Riny ook niet lekker. Daar stond tegenover dat Leon en Lennard lekker aan het aanvallen waren. Een gelijkspel leek het maximaal haalbare.
Ruben de Bruijn stond dus beroerd, tenminste zo zag ik het. Zomaar een voorbeeld (Ruben speelt met zwart):
De engine zegt +2 en een beetje.
Wat zetten later (na 23…..f6) staat het er zo bij:
Het eenvoudigste plan voor wit is nu: slaan op f6 gevolgd door Dg6. Maar tegenstander Alex Jonkheer ziet hier iets nog eenvoudigers: 24. e6, met als dreigingen Pf7 mat en iets als e7. Probleem is echter dat Ruben het paard slaat (dus mat kan niet meer) en dat 25. e7 wel leuk is, maar dat de loper de pion gewoon kan slaan. Plots zijn de bordjes verhangen en geeft de engine Ruben een klein voordeel. En dat wordt een groot voordeel, want na Rubens 24…..fxg5 speelt Alex 25. Lxg5, waarna 25…..Dg4 hard binnen komt. Er dreigt iets op g2, de loper op g5 staat ongedekt en aangevallen, de witte dame moet de loper op h7 en de toren op d1 dekken. Het is allemaal teveel en Ruben speelt het puik uit.
Toch voelt deze zege als een gestolen punt. En van dat soort punten hadden we er meer kunnen hebben, maar daarover later meer).
Lennard Duynkerke won en was niet alleen daar tevreden mee, maar met de hele partij: Afgelopen zaterdag had ik een partij zoals ze alleen maar in je dromen gaan, maar dat mag ook wel eens een keer na die partijen op de club de laatste weken. Sjaak Steijn had het al moeilijk in de opening en besteedde hier vrij veel tijd aan. Vervolgens ontstond er een situatie waarbij ik lang rokeerde, hij kort, maar mijn aanval op de koningszijde was veel sneller. Uiteindelijk speelde ik 13. Pb3, waarvan ik wist dat het niet de beste zet was, computer wil natuurlijk dat ik Sjaak negeer en doorga met mijn eigen aanval, maar als hij zou nemen hoefde ik me geen zorgen meer te maken over een eventuele b3 of Lxa2 – heel zijn aanval liep dood. Weliswaar had ik 13. Lxh6 14. Dxh6 Dh5 15. Dd2 misschien wat onderschat, maar ook daar sta ik nog duidelijk beter. In het vervolg ga ik proberen om wel de beste zet te doen, zeker als ik weet dat mijn huidige zet dat niet is…
Ik weet dat ik deze stelling op een gegeven moment zag
en dacht “dit speelt vanzelf”. En blijkbaar vond Lennard dit ook:
Wat deze partij vooral zo fijn maakte, was dat ik heel simpel spel had en hij niet. Het is een plan dat ik online al tig keer heb uitgevoerd: Dd2 met Lh6, h-pion opspelen, h-lijn openen, lopers ruilen, andere verdedigers ruilen, schaakmat :). Uiteindelijk kwam hij in flinke tijdnood, waarin ik een aantal langzame zetten deed (21. Pf2 22. f4 23. f5) . Dit maakte het voor hem lastig om een duidelijk plan te vinden, waarna hij mat in 7 blunderde (power of hindsight) en door zijn vlag ging.
En hier is het inderdaad “mat-in-7” als je 24. Pg4 speelt. Dat deed Lennard. Helaas zorgde de vlag ervoor dat het mat niet uitgevoerd kon worden. Mooie zege van Lennard.
Leon Zweedijk had ook een koningsaanval, maar er was een verschil met de partij van Lennard. Lennards tegenstander had veel te weinig verdedigers, terwijl Adrie van de Vreede er genoeg had. Toen Leons aanval dood liep en Leon ook nog een pion achter stond was de winst voor Adrie, die daarmee twee keer in een week van Leon won, zie ronde 5. Is er een sportpsycholoog in de buurt?
En toen stond het dus 3-2 voor ons. Ik zag dat Riny en Corné verloren stonden. Tenminste dat dacht ik. Dat betekende ook dat Peter van der Borgt op winst moest spelen, maar wel zodanig dat ik de remise niet zou vergooien. Het zou immers kunnen dat Riny of Corné toch nog een resultaat zouden halen.
Dan over mijn partij. Mijn opzet slaagde: 3 tegen 2 pionnen op de damevleugel tegen 3 tegen 4 pionnen op de koningsvleugel en verder alleen de torens en de paarden nog. Dat naar een eindspel voeren en op zijn Blieks uitmelken. Wat ik niet wist, maar dat vertelde Riny me later dat mijn tegenstander ook graag afwikkelt naar een eindspel om dat vervolgens uit te melken.
En mijn opzet qua pionnenstructuur was dan wel geslaagd, maar de activiteit van de stukken van mijn tegenstander was beter. Gelukkig kon ik die afruilen, zodat een toreneindspel over bleef met nog steeds die 6 pionnen en nu voor allebei nog één toren.
Wit aan zet. En natuurlijk is dit remise. Er volgde nog 31. Te2, Td1+ 32. Kg2, Td3 33. Tc2.
Zettenlang zweeft de engine rond de 0. Allebei proberen we met trucjes iets te winnen, maar allebei trappen we er niet in. Zwart blijft ook op winst spelen. Gezien de stand op de borden snapte ik dat niet zo goed.
Op een gegeven moment kon ik met mijn toren op d8 komen en verleidde ik Kiarasch Saeïd om met zijn koning mijn pionnenstelling binnen te vallen. En dat was niet slim van hem.
Zijn koning is afgesneden. Dus is het nu tijd voor 78. b5. Inderdaad, zet 78! We zijn dus al meer dan 40 zetten aan het schuiven. En nu kan ik eindelijk uitvoeren wat mijn initiële plan was: gebruik maken van de pionnenmeerderheid op de damevleugel.
Nu staat wit gewonnen. Maar die tijd, die vermaledijde tijd.
Even later staat het zo:
Zwart heeft zijn toren moeten geven voor de oprukkende a-pion. De laatste zet is 87……e3. Wat speelt u nu met wit? Let wel; u heeft nog anderhalve minuut op de klok en het lijkt erop dat Corné wel een resultaat gaat halen, dus remise is genoeg voor een 4-4.
Welnu. In die anderhalve minuut (die ik natuurlijk niet volledig durfde te gebruiken) zag ik de winst niet en besloot te slaan op e3, waarna remise het maximaal haalbare is.
Zag u de winst wel? Ja? Dus u zag: 88. Ta4+ en ook het vervolg:
- 89……Kd3, 90. Txf4, e2 91. Tf3+, Kd2 92. Te3 en de toren slaat de e-pion en de f-pion loopt door.
- 89…..Ke5, 90. f3 gevolgd door Te4 en de e-pion kan niet doorlopen en de rest is simpel.
Dus dat zag u allemaal. In minder dan anderhalve minuut. Knap.
Jammer dat ik het gemist heb; overigens zou het volle punt ook wel een gestolen half punt zijn geweest.
Even voor mijn remise was het bij Corné Harmsen ook remise geworden. Achteraf bleek dat het hier remise werd in een stelling die voor Corné gewonnen was. Als dat zou zijn gebeurd was het wel een vol gestolen punt geweest. De remise voelde eigenlijk al als een half gestolen punt.
Om een voorbeeld te geven van hoe aangekrant Corné stond een diagram van de stelling na 21. e3:
Toch gaat Elano de Jonge even later in de fout:
Hij speelt hier 24. Dxb6. Ziet er logisch uit, maar na 24….Ta6 is Corné plots in het voordeel. Elano had beter eerst 24. dxc5 gedaan om na 24…..bxc5 25. Da4 te spelen om daarna één van beide aangevallen torens te nemen. Had Elano dat dan niet direct kunnen doen (24. Da4 dus)? Nee, want dan heeft Corné 24…..b5. Na eerst slaan op c5 is die zet niet meer mogelijk.
Okay. Corné komt er dus uit, maar staat nog steeds niet echt lekker. Elano “ruilt” zijn dame en paard voor twee torens en een pion. Dan wordt het altijd complex met zulke ongelijke materiaalverhoudingen. Volgens de engine ontstaat er een stelling die min of meer gelijk is:
Hier had wit gerust 29. Lxd5 kunnen doen, want na 29…..Pxd5 volgt 30. e4. Maar ja, hier zat de witspeler al aardig in tijdnood en hij speelde direct 29. e4. Vervolgens blijft het bere spannend en lijkt het soms op het Wilde Westen en na 54. cxd7 wordt tot remise besloten.
Corné ziet niet goed hoe hij kan voorkomen dat zijn paard verloren gaat zonder dat de e-pion promoveert. Je kan immers niet met de dame veld e8 en veld a4 afdekken, al is het maar omdat het ene veld zwart is en het andere wit. Maar het kan wel: 54….Dd3 en na 55. Txa4 volgt 55…..Dxe7+ met torenwinst.
Tsja. Een beetje net als bij Peter. Zie dat maar eens na zo’n intensieve partij en met weinig tijd op de klok.
Maar wat een pot. Over “pot” gesproken. Tijdens de partij met vooral veel tijdnood voor Elano had hij ook nog andere nood. Met Corné aan zet vroeg hij Corné de klok stil te zetten totdat hij terug was van “de pot”. Zeer ongebruikelijk en een goede les voor Elano dat je met je tijdsplanning rekening moet houden met andere noden dan de partij-inhoudelijke.
Zo werd het dus 4-3 in ons voordeel met Riny Westveer die nog bezig was. Hij speelde tegen good old Paul Koster, die na dameruil steeds iets lekkerder stond. Riny zegt er dit over: Wit had vanaf het begin eigenlijk al meer ruimte dan ik, dus speelde het voor mij al lastiger.
Met 22. a5 probeerde ik uit de problemen te komen terwijl de problemen daar pas beginnen volgens de computer. Ik had eerst berekend na 23. bxa5, Ta8 24. Lc3 ik zou slaan op a5. maar na 23….bxa5 bedacht ik me dat dat niet zou werken vanwege 25. c5. Dat blijkt niet zo te zijn, want die zet zorgt ervoor dat mijn paard naar d5 kan en ik de loper kan redden en dan is het eindspel gelijk. De computer geeft echter 25. Tb1 aan wat dan wel weer gewonnen is voor wit dus toch goed dat ik niet geslagen heb op a3 ook al was het om de verkeerde reden.
Nu heb ik dus per ongeluk een pion geofferd, dus wil ik hem proberen terug te winnen met 24….Ld8. Dat lukt uiteindelijk maar in de tussentijd heeft wit heel veel druk op mijn stelling gecreëerd.
Na het mooie 30. Pxf7 realiseer ik me pas hoe slecht ik eigenlijk sta, omdat 30….Txc4 niet kan vanwege de paardvork op d6.
Op zet 40 hebben we beide even een pauze genomen om vervolgens aan het eindspel te beginnen.
We komen er weer in na 46. Te2:
Op zet 46 gaf wit me de kans om torens af te ruilen. Ik heb zitten twijfelen, want “ja toreneindspel is altijd remise” (noot schrijver dezes: het is dus niet alleen Ton die zo denkt), maar ik wist toevallig dat dit eindspel zonder torens ook remise moest zijn. Hoe weet ik dat? Ik heb een heel soortgelijk eindspel eens eerder gehad met de kant waar ik de pion meer had. Ik dacht die hele partij winstkansen te hebben maar die waren er nooit en mijn tegenstander hield het toen makkelijk remise. Die tegenstander was (Riny noemde hier de volledige naam, maar dat lijkt ons niet gepast) J. H. uit Terneuzen… Misschien was het verschil tussen ons dat mijn telefoon naast het bord lag en die van hem toen op een andere plek…
Dit was dat eindspel toen. Nu ging het dus anders.
Hier is Riny met zijn slotakkoord: Anyways, in het eindspel bleef wit de maximale druk zetten, en ik kreeg steeds minder wegen naar remise. Wit creëerde een vrijpion en kwam steeds dichterbij met zijn koning. Ik hield het nog redelijk lang vol maar op zet 56 ging het dan toch fout. In plaats van h5 had ik Pc5 Kd5 Pb3! moeten spelen en dat zou dan nog remise moeten zijn maar denk ook niet dat ik dat had gehouden.
Al met al wel een leuke en leerzame partij en een verdiend resultaat toch wel. Gelukkig hielden jij en Corné wel remise waardoor we tenminste nog 1 matchpunt hebben.
Prima spirit Riny!
| Middelburg 1 | Rating | DZD 1 | Rating | Ronde 1 |
| Saeïd, K. (Kiarasch) | 1919 | Borgt van der, P.B.F. (Peter) | 1898 | ½ – ½ |
| Jonge de, E. (Elano) | 1829 | Harmsen, E.C. (Corné) | 1847 | ½ – ½ |
| Steijn, S. (Sjaak) | 1841 | Duynkerke, L.J. (Lennard) | 1902 | 0 – 1 |
| Koster, P. (Paul) | 1861 | Westveer, M.C.A. (Riny) | 1876 | 1 – 0 |
| Ven van de, R. (Raymond) | 1665 | Clarisse, E. (Eric) | 1820 | ½ – ½ |
| Frijhoff, J. (Jeroen) | 1658 | Vliet van, A. (Ton) | 1711 | ½ – ½ |
| Vreede van de, A. (Adrie) | 1775 | Zweedijk, L.J.A. (Leon) | 1760 | 1 – 0 |
| Jonkheer, A. (Alex) | 1674 | Bruijn de, R.T. (Ruben) | 1718 | 0 – 1 |
| Gemiddelde rating | 1778 | Gemiddelde rating | 1817 | 4 – 4 |
Peter van der Borgt