Boos op Hasman

Toen ik begon met schaken werd De Zwarte Dame geleid door Van Gastel en Hasman. Beiden waren heren en deden iets belangrijks in het dagelijks leven; ze droegen overdag in elk geval een pak en een stropdas en bij het schaken ook. Van Gastel was voorzitter en van Hasman weet ik het niet meer. Ze zaten ook in het bestuur van de ZSB (of in elk geval één van hen). Hasman was de betere schaker. Tegen Van Gastel mocht ik mijn eerste partij spelen, zie https://dezwartedame.nl/?cs_chessgame=3299.

Of ik ooit tegen Hasman heb gespeeld weet ik eigenlijk niet. Hij was er vaak niet, behalve bij teamwedstrijden; dan was hij er. Wat ik wel weet dat ik een keer heel boos op hem werd. En wat ik ook weet dat dat erg onterecht was. Gekker nog: ik ben later die week zelfs mijn excuses gaan aanbieden.

Het was een teamwedstrijd in Goes. Het moet om een partij tegen Boonman gaan uit de wedstrijd Goes 3 – De Zwarte Dame 1 in het seizoen 1976-1977. 

 
Ik zat aan het 2^e bord en had zwart en wit had net 39.a4 gespeeld. Ik had nog zeker tien minuten om de laatste twee zetten voor de tijdcontrole te doen. Of ik gewonnen sta weet ik niet, maar verloren zeker niet (volgens de analysetool in chess.com staat het -0,88, dus iets beter voor zwart). Remise is de meest waarschijnlijke uitslag.

Toch had ik tien minuten later verloren. Ik was in de denkmodus gegaan en was mijn klok compleet uit het oog verloren. Toen Boonman “Vlag” zei brak er blijkbaar iets en begon ik te foeteren op Hasman. Waarom? Geen idee. Door je vlag gaan is toch echt je eigen schuld, zoals elke nederlaag bij schaken te wijten is aan eigen onkunde.

Overigens verloren we kansloos met 6 ½ – 1 ½. En Hasman? Die speelde remise.