DZD 2 heeft nu al twee matchpunten meer dan vorig seizoen
HWP heeft dit seizoen een vierde team. Daarin zitten een aantal “startende” schakers, zoals hun teamleider Manuel Colsen ze noemde. En voor een deel moesten die nog wennen aan het niveau. Of zoals Flip Meijaard het (overigens met respect voor de tegenstander) omschreef: Het niveauverschil tussen veel van ons en de spelers van HWP was dermate groot dat het eigenlijk niet zinnig is om over deze partijen wat interessants te schrijven. Ik kwam bijvoorbeeld al snel in de partij een paard en een pion voor te staan, zonder dat mijn tegenspeelster daar goed tegenspel kon bieden. Dan is de partij in feite al gespeeld en is het een kwestie van afwikkelen naar het eindspel.
Het was dan ook geen verrassing dat de meer ervaren Zeeuws-Vlamingen (die ook best een aardige rating hadden) de punten voor HWP 4 binnen haalden: drie remises. De andere vijf HWP-ers hadden een leerzame middag die afgesloten werd met een 0.
Eric Dek was als “kop van Jut” opgesteld om Gert van Rij minstens op remise te houden. Maar die deed niet mee en daardoor speelde hij tegen hun teamleider, Manuel Colsen dus.
Ik speelde met wit. De eerste zes zetten van mij werden door hem gekopieerd met gelijke stellingen tot gevolg waarbij ik met wit altijd wel de eerste zet had. Mijn stelling was heel de partij iets beter (1 a 1,5 punt) en ik had i.t.t. wat ik gewoon ben ook nog meer tijd dan mijn tegenstander.
Toen we als team al ruim gewonnen hadden besloot ik remise aan te bieden, de weg naar winst, waarbij ik betwijfel of die er was, zou nog een lange weg zijn en het risico van verlies niet waard.
Eric had ook nog tijd gehad om naar de andere partijen te kijken:
Ad, Flip en Wouter stonden al erg snel zeer goed tot gewonnen. Rinus stond erg lekker met heel veel dreigingen en Sander speelde erg sterk en had heel de wedstrijd zijn tegenstander in de tang waarbij de winstweg uiteraard nog wel gevonden moest worden. Kortom: na pakweg 1 à 1,5 uur spelen had ik al het gevoel dat DZD met de winst naar huis zou gaan. Bram en Peter moesten oplettend spelen om de aanval van de tegenstander te pareren, beiden deden dit erg adequaat en knap.
Kortom de uitslag 1,5-6,5 is een mooie start voor DZD2, iets waar we niet echt op voorhand op hadden gerekend!
Dat Rinus den Hollander lekker stond klopte wel, want Rinus kon dit melden: Ik speelde tegen Jelte Colsen (zonder rating). Ik gebruikte veel tijd, Jelte niet en dat kwam hem duur te staan. Na 17 zetten ging hij mat. In een damegambiet verdedigde Jelte zijn pluspion.
Hier heeft hij net 9…..Ld6, waarna wit 10. Pxb5 kan spelen en daarna stort de zwarte stelling in elkaar.
In onderstaande stelling dacht zwart te kunnen slaan op a8. Niet dus.
- Lh6 is mat!
De partij van Rinus was symbolisch voor de 5 winstpartijen. Zo meldde Sander de Bruijn me dat hij een helder en duidelijk plan had en dat zijn winstpartij kort en bondig kan worden samengevat met “winnen met touwtrekken zonder het touw iets te laten vieren”. Mooi gezegd.
Peter Schillemans debuteerde bij De Zwarte Dame, maar het was zeker niet zijn debuut als clubschaker. Dit jaar is hij weer begonnen met serieuze partijen. Hij heeft aan twee vierkampen meegedaan en oefent zo nu en dan een serieuze pot tegen Sander.
Hij vertelt dit over zijn debuut: Mijn tegenstander was een ervaren, sympathieke jaren60look-Belg, type rustige positionele speler, speelde beter dan ik (hij begreep de structuur in een Colle veel beter dan ik) en toen ik ook nog mijn meest actieve loper afruilde resteerde mij maar één ding: blijven vechten voor het team, naar het plafond kijken en hopen dat de schaakgoden ingrijpen.
En jawel dat gebeurde: de rustige positionele speler was in de tweede helft van de partij nerveus geworden en durfde niet te offeren, waar dat wel kon! Op zet 40 blunderde hij! Gezien teamstand, voerde ik mijn 40e zet uit, goed voor winststelling of minimaal vette plus en bood remise aan en drukte klok in. Immers captain Ad fluisterde even daarvoor je mag remise aanbieden. Om het risico dat ik te voet naar huis had gemoeten te voorkomen bood ik dat dus aan en kon er vrede mee hebben en jawel ik mocht met de auto mee terug! 🙂
Kortom mijn partij was niet voor publicatie geschikt, maar ik heb er wel het nodige van geleerd.
Wouter van der Ploeg kon na dameruil plots gratis een volle loper winnen, maar zag dit over het hoofd. Een paar zetten later won hij echter wel materiaal (toren en een stuk) toen zijn tegenstander dacht hem mat te zetten met Lxh2+, maar daarbij overzien had dat Kh1 gewoon een reglementaire zet was. Met dat materiële overwicht deed Wouter wat je in een teamwedstrijd moet doen: ruilen en mogelijke tegenkansen oplossen. Dat is belangrijker dan zoeken naar een snelle winst.
|
Rating |
Rating |
||||
| Colsen, M.M.M. (Manuel) | 1734 | Dek, E. (Eric) | 1756 | ½ – ½ | |
| Dhooge, A. (Achiel) | 1705 | Schillemans, P. (Peter) | 1931 | ½ – ½ | |
| Colsen, J. (Jelte) | 0 | Hollander den, R. (Rinus) | 1722 | 0 – 1 | |
| Vrijsen, D. (Danielle) | 1720 | Boone, A.W. (Bram) | 1715 | ½ – ½ | |
| Neve, T. (Tycho) | 0 | Bruijn de, S.J. (Sander) | 1707 | 0 – 1 | |
| Vries de, R. (Ruben) | 0 | Klinken van, A. (Ad) | 1689 | 0 – 1 | |
| Vries de, S. (Simon) | 0 | Ploeg van der, W.Y.A. (Wouter) | 0 | 0 – 1 | |
| Kley, M. (Michaela) | 0 | Meijaard, P.J. (Flip) | 1599 | 0 – 1 | |
| Gemiddelde Rating: | 1720 | Gemiddelde Rating: | 1731 | 1½-6½ |
En ondanks de ruime nederlaag appte Manuel Colsen me “het was een leuke middag”. En dat zette hij ook in zijn verslag, te lezen op hun site HWP. In dat verslagje valt te lezen dat Bram Boone een zware middag had, maar er toch een mooie remise uit sleepte. En op de foto die bij dat artikel staat kunnen jullie de ruggen zien van een aantal DZD-ers.
Peter van der Borgt